தலைப்பு உணவைச் சார்ந்து இருந்தாலும் , நான் பேச வந்தது அதையும் தாண்டிய ஒரு கண்ணோட்டம் .
சிறுதொழில்கள் பெருக வேண்டியது குறித்து .
அமெரிக்காவில் வேலை பார்க்க வந்து சில வருடங்கள் ஆகிறது ..
இங்கே ஷாப்பிங் செய்வது எனக்கு முன்பெல்லாம் அலுப்பாய் இருக்கும் .
எல்லா இடங்களிலும் பெரும்பாலும் ஒரே போன்ற கட்டமைப்புதான் .
கடைக்குள் எந்த ஊரில் நுழைந்தாலும் அதே போன்ற வடிவமைப்பும் ,
சாமான் வரிசைகளும் சலிப்பைத் தவிர எதைக் கொடுக்கும் .
மளிகைக் கடை முதல் [ வால்மார்ட் போன்ற கடைகளையும் சேர்த்து தான் சொல்கிறேன் ]
இந்தியா வரும் பொழுது , நம்ம பாண்டி பஜாரில் தெருவோரக் கடைகளில்
வணிகம் செய்வது போன்று வருமா என்று நினைப்பதுண்டு . இப்பொழுது நெரிசல் காரணமாக , தெருவோரக் கடைகள் அனைத்தையும் அப்புறப் படுத்தி விட்டு , பெரிய கடைகள் மட்டுமே மிஞ்சி இருக்கிறது அங்கே .
இந்த செயின் ஆப் ஸ்டோர்ஸ் வந்தாலே சிறு வணிகர்கள் பாதிப்படுகின்றனர் ஒரு பக்கம் என்பதை நாம் அறிந்ததே . இன்னொரு பக்கம் நான் சொல்லும் , பல்வகை [variety ] குறைவது . இது ஷாப்பிங் அனுபவத்தை ருசி குறைக்கச் செய்யும் .
யோசித்துப் பாருங்கள் , வேலைப் பழுவில் , வெளியே செல்வது குறைந்து இருக்கையில் , அதே சலிக்க வைக்கும் கடைகளில் நேரே உள்ளே சென்று
வாங்கி வருவது நன்றாக இருக்குமா அல்லது , மெதுவாக அந்த பாண்டி பஜார் மர நிழல்களுக்கிடையில் , நறுக்கி வைத்த மாங்காயும் , வெள்ளரிப்பிஞ்சும் மிளகாய்ப் பொடி தடவி சாப்பிட்விட்டு எதுவும் வாங்காமல் வந்தாலும் சரிதான்! அந்த அனுபவமே தனிதான் .
வாழ்க்கையில் நிறங்கள் வேண்டும் எல்லாவற்றிலும் .கருப்பு வெள்ளையாகத்தான் தோன்றுகிறது எனக்கு இந்த மால்களும் , பெரியக் கடைகளும் சில தடவைகளுக்குப்பின் .
இது ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும் .
சில வருடங்களாக டெக்சாஸ் ஆஸ்டின் என்கின்ற ஊரில் இருந்து வருகிறேன் .இது அமெரிக்க நகரகங்களில் சற்று வித்தியாசமான ஊர் என்று சொல்லலாம் .
வெயில் 106-108 அளவிற்கு ஜூலை ஆகஸ்டில் மண்டையப் பிழந்தாலும் ,
அதையும் தாண்டி இந்த ஊரில் மக்கள் விரும்ப` சிலவைகள் இருக்கின்றது .
குறிப்பாக நான் பேச வந்த தலைப்பின் கீழ் வரும் , சிறு வணிகங்கள் . உதாரணமாக உணவகங்கள் , பெரும்பாலும் புட் செயின்ஸ் [ food chains ] இருக்கும் அமெரிக்க நகரங்களில் , இங்கே நிறைய சிறு வணிகர்கள் கடை அமைத்துள்ளனர் .
குடும்பங்கள் நடுத்தும் பிட்சா உணவங்ககள், [ இத்தாலி நாட்டிலிருந்து குடிபெயர்ந்து வந்த சில குடும்பங்கள் நடத்தும் கடைகளும் அடங்கும் ], ஆப்பிரிக்கா எதியோப்பிய நாட்டு உணவகங்கள் [ நம்ம ஊரு தோசை போன்ற ஒன்றை அடிப்பகுதியாகக் கொண்டு அதன் மீது பல வகைக் கரி வகைகளைப் பரப்பி இவர்கள் கொடுக்கும் விருந்து அலாதி .
அதுவும் கையில்தான் சாப்பிட வேண்டும் வகையில் இருக்கும் என்பதில் எனக்கு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி . அந்தக் கடையில் உட்கார்ந்து சாப்பிட வைக்கப் பட்டு இருக்கும் மோடா போன்ற நாற்காலிகளும் அந்த அனுபவத்தைக் கூட்டும் .]
இதில் பிட்சா போன்ற உணவிற்கு நான் வக்காலத்து வாங்கவில்லை .
இத்தாலியக் குடும்பங்கள் தங்கள் பாரம்பரியத்தை வெளிக்காட்டும் வகையில் நடத்தும் சிறு கடைகளைக் குறியிட்டேன் , அவ்வளவே !
ஐஸ்கிரீம் கடை ஒன்று இருக்கிறது .
ஐஸ்கிரீம் அவ்வளவு சாப்பிடாத நான் , இந்தக் கடையினில் சாப்பிட ஆரம்பித்த பின் ,கொஞ்சம் அடிக்கடி சாப்பிடத் தொடங்கி விட்டேன் .
வெறுமனே ஐஸ்கிரீம் கப்பில் போட்டு மட்டும் தராமல் , நன்றாக அடித்து , கொஞ்சம் பிஸ்கட்டும் , பழங்களும் கலந்தடித்து ஒரு கலவையாகத் தருவர் ..
இது ஒரு உதாரணம் மட்டுமே .
இப்படி பல இருக்கிறது .வித்தியாசமாக யோசிப்பார்கள்
இதை பாஸ்கின் ராபின்ஸ் போன்ற கடைகளில் பார்க்க முடியுமா!
இது உணவு சார்ந்த வணிகம் .
இதைப் போன்று கோல்ட் ஜிம் போன்ற செயின் ஆப் பிட்நெஸ்
சென்டர்ஸ்களுக்கிடையில் சிறு பிட்நெஸ் கிளப்ஸ் நிறைய பார்க்கிறேன் .
ஒன்றில் சேர்ந்து சில மாதங்கள் பயிலவும் செய்தேன் .
நிறைவான அனுபவமாக இருந்தது .
ப்ரேசிலியன் ஜோஜிட்சு , யோகா , கிக் பாக்சிங் போன்று பல வகையான தற்காப்பு வல்லுனர்கள் சிறிய அளவில் நடத்தும் பயிற்சிக்கூடங்களும் அடங்கும் இதில் .நல்லக் கூட்டமும் பார்க்கிறேன் .
இதைக் கலையாக மற்றும் சொல்லித்தராமல் ,உடலைப் பேணும் ஒரு
யுகித்யாக முன்னிறுத்துகின்றனர் . எந்த வயதினரும் படிக்கும் வகையிலும்
சொல்லித்தருகின்றனர் .
ஏன் நம்ம ஊரில் அழிந்து வரும் சிலம்பாட்டமும் , கேரளாவின் களரிப்பட்டுவும் பெரு நகரங்களில் சொல்லிக் கொடுக்கபடுவதில்லை என்றுத் தோன்றியது . ஜிம் மில் மட்டும் இன்றி , இது போன்ற கலைகளை
உடல் நலம் பேணும் ஒரு கட்டமைப்பில் கொண்டு வந்துப் பார்க்கலாமே .
அழிந்து வரும் கலைகளும் மேன்படும் , முக்கியமாக சலிப்புத் தட்டாது , உடம்பும் மனமும் சீர்படும் .
இப்படி எல்லா தளத்திலும் சிறு வணிகம் பெருகி நிற்கின்றது இங்கே .
"keep austin weird "என்பது இந்த நகரத்தின் தாரக மந்திரம் .
அதாவது வித்தியாசமா கோக்குமாக்கா இருக்க வேண்டி சொல்லப்படும் தாரக மந்திரம் . அரசே சிறு தொழில் நடத்துவோருக்கு நிறைய
உதவி செய்கிறது . கடன் கொடுக்கும் வழிகளை எளிமைப் படுத்தியது இதில் முதன்மையாகும் .
இங்கே இப்படி இருக்க , நாம்தான் நம்முடைய பாரம்பரிய அண்ணாச்சி மளிகைக் கடைகளையும் , தெருவோர சிறு வணிகர்களையும் விட்டு ,சூப்பர் மார்கெட் போன்ற கடைகளுக்கு போய்க்கொண்டு இருக்கிறோம் .
பொள்ளாச்சி இளநீர் விடுத்து கோக்கிற்கும் , , தெருவோரத்தில் அல்லது மெரினாவிலோ சுடச் சுட தீயினில் வறுத்துத் தரப்படும் காம்புடன் கூடிய சோளம் விற்கும் கடைகளையும் விட்டு விட்டு , கூடாரத்தில் டப்பாவில் போட்டு தரப்படும் மசாலா சோளத்தை நாடுகிறோம் .
இருட்டுக்கடை அல்வா என்பது நெல்லை டவுனின் ஒரு அங்கம் .
இப்படி சில அங்கங்களின் குறியீடுதான் ஒரு ஊர் . இவைகள் காலப் போக்கில் அழிந்துவிடக் கூடாது .
சோளம் என்பதை ஒரு குறியீடாக மட்டுமே சொல்கிறேன்!
சிறுதொழில்கள் பெருகட்டும் ,வாழ்க்கை இன்னும் வண்ணமயமாகட்டும் .
சிறுதொழில்கள் பெருக வேண்டியது குறித்து .
அமெரிக்காவில் வேலை பார்க்க வந்து சில வருடங்கள் ஆகிறது ..
இங்கே ஷாப்பிங் செய்வது எனக்கு முன்பெல்லாம் அலுப்பாய் இருக்கும் .
எல்லா இடங்களிலும் பெரும்பாலும் ஒரே போன்ற கட்டமைப்புதான் .
கடைக்குள் எந்த ஊரில் நுழைந்தாலும் அதே போன்ற வடிவமைப்பும் ,
சாமான் வரிசைகளும் சலிப்பைத் தவிர எதைக் கொடுக்கும் .
மளிகைக் கடை முதல் [ வால்மார்ட் போன்ற கடைகளையும் சேர்த்து தான் சொல்கிறேன் ]
இந்தியா வரும் பொழுது , நம்ம பாண்டி பஜாரில் தெருவோரக் கடைகளில்
வணிகம் செய்வது போன்று வருமா என்று நினைப்பதுண்டு . இப்பொழுது நெரிசல் காரணமாக , தெருவோரக் கடைகள் அனைத்தையும் அப்புறப் படுத்தி விட்டு , பெரிய கடைகள் மட்டுமே மிஞ்சி இருக்கிறது அங்கே .
இந்த செயின் ஆப் ஸ்டோர்ஸ் வந்தாலே சிறு வணிகர்கள் பாதிப்படுகின்றனர் ஒரு பக்கம் என்பதை நாம் அறிந்ததே . இன்னொரு பக்கம் நான் சொல்லும் , பல்வகை [variety ] குறைவது . இது ஷாப்பிங் அனுபவத்தை ருசி குறைக்கச் செய்யும் .
யோசித்துப் பாருங்கள் , வேலைப் பழுவில் , வெளியே செல்வது குறைந்து இருக்கையில் , அதே சலிக்க வைக்கும் கடைகளில் நேரே உள்ளே சென்று
வாங்கி வருவது நன்றாக இருக்குமா அல்லது , மெதுவாக அந்த பாண்டி பஜார் மர நிழல்களுக்கிடையில் , நறுக்கி வைத்த மாங்காயும் , வெள்ளரிப்பிஞ்சும் மிளகாய்ப் பொடி தடவி சாப்பிட்விட்டு எதுவும் வாங்காமல் வந்தாலும் சரிதான்! அந்த அனுபவமே தனிதான் .
வாழ்க்கையில் நிறங்கள் வேண்டும் எல்லாவற்றிலும் .கருப்பு வெள்ளையாகத்தான் தோன்றுகிறது எனக்கு இந்த மால்களும் , பெரியக் கடைகளும் சில தடவைகளுக்குப்பின் .
இது ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும் .
சில வருடங்களாக டெக்சாஸ் ஆஸ்டின் என்கின்ற ஊரில் இருந்து வருகிறேன் .இது அமெரிக்க நகரகங்களில் சற்று வித்தியாசமான ஊர் என்று சொல்லலாம் .
வெயில் 106-108 அளவிற்கு ஜூலை ஆகஸ்டில் மண்டையப் பிழந்தாலும் ,
அதையும் தாண்டி இந்த ஊரில் மக்கள் விரும்ப` சிலவைகள் இருக்கின்றது .
குறிப்பாக நான் பேச வந்த தலைப்பின் கீழ் வரும் , சிறு வணிகங்கள் . உதாரணமாக உணவகங்கள் , பெரும்பாலும் புட் செயின்ஸ் [ food chains ] இருக்கும் அமெரிக்க நகரங்களில் , இங்கே நிறைய சிறு வணிகர்கள் கடை அமைத்துள்ளனர் .
குடும்பங்கள் நடுத்தும் பிட்சா உணவங்ககள், [ இத்தாலி நாட்டிலிருந்து குடிபெயர்ந்து வந்த சில குடும்பங்கள் நடத்தும் கடைகளும் அடங்கும் ], ஆப்பிரிக்கா எதியோப்பிய நாட்டு உணவகங்கள் [ நம்ம ஊரு தோசை போன்ற ஒன்றை அடிப்பகுதியாகக் கொண்டு அதன் மீது பல வகைக் கரி வகைகளைப் பரப்பி இவர்கள் கொடுக்கும் விருந்து அலாதி .
அதுவும் கையில்தான் சாப்பிட வேண்டும் வகையில் இருக்கும் என்பதில் எனக்கு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி . அந்தக் கடையில் உட்கார்ந்து சாப்பிட வைக்கப் பட்டு இருக்கும் மோடா போன்ற நாற்காலிகளும் அந்த அனுபவத்தைக் கூட்டும் .]
இதில் பிட்சா போன்ற உணவிற்கு நான் வக்காலத்து வாங்கவில்லை .
இத்தாலியக் குடும்பங்கள் தங்கள் பாரம்பரியத்தை வெளிக்காட்டும் வகையில் நடத்தும் சிறு கடைகளைக் குறியிட்டேன் , அவ்வளவே !
ஐஸ்கிரீம் கடை ஒன்று இருக்கிறது .
ஐஸ்கிரீம் அவ்வளவு சாப்பிடாத நான் , இந்தக் கடையினில் சாப்பிட ஆரம்பித்த பின் ,கொஞ்சம் அடிக்கடி சாப்பிடத் தொடங்கி விட்டேன் .
வெறுமனே ஐஸ்கிரீம் கப்பில் போட்டு மட்டும் தராமல் , நன்றாக அடித்து , கொஞ்சம் பிஸ்கட்டும் , பழங்களும் கலந்தடித்து ஒரு கலவையாகத் தருவர் ..
இது ஒரு உதாரணம் மட்டுமே .
இப்படி பல இருக்கிறது .வித்தியாசமாக யோசிப்பார்கள்
இதை பாஸ்கின் ராபின்ஸ் போன்ற கடைகளில் பார்க்க முடியுமா!
இது உணவு சார்ந்த வணிகம் .
இதைப் போன்று கோல்ட் ஜிம் போன்ற செயின் ஆப் பிட்நெஸ்
சென்டர்ஸ்களுக்கிடையில் சிறு பிட்நெஸ் கிளப்ஸ் நிறைய பார்க்கிறேன் .
ஒன்றில் சேர்ந்து சில மாதங்கள் பயிலவும் செய்தேன் .
நிறைவான அனுபவமாக இருந்தது .
ப்ரேசிலியன் ஜோஜிட்சு , யோகா , கிக் பாக்சிங் போன்று பல வகையான தற்காப்பு வல்லுனர்கள் சிறிய அளவில் நடத்தும் பயிற்சிக்கூடங்களும் அடங்கும் இதில் .நல்லக் கூட்டமும் பார்க்கிறேன் .
இதைக் கலையாக மற்றும் சொல்லித்தராமல் ,உடலைப் பேணும் ஒரு
யுகித்யாக முன்னிறுத்துகின்றனர் . எந்த வயதினரும் படிக்கும் வகையிலும்
சொல்லித்தருகின்றனர் .
ஏன் நம்ம ஊரில் அழிந்து வரும் சிலம்பாட்டமும் , கேரளாவின் களரிப்பட்டுவும் பெரு நகரங்களில் சொல்லிக் கொடுக்கபடுவதில்லை என்றுத் தோன்றியது . ஜிம் மில் மட்டும் இன்றி , இது போன்ற கலைகளை
உடல் நலம் பேணும் ஒரு கட்டமைப்பில் கொண்டு வந்துப் பார்க்கலாமே .
அழிந்து வரும் கலைகளும் மேன்படும் , முக்கியமாக சலிப்புத் தட்டாது , உடம்பும் மனமும் சீர்படும் .
இப்படி எல்லா தளத்திலும் சிறு வணிகம் பெருகி நிற்கின்றது இங்கே .
"keep austin weird "என்பது இந்த நகரத்தின் தாரக மந்திரம் .
அதாவது வித்தியாசமா கோக்குமாக்கா இருக்க வேண்டி சொல்லப்படும் தாரக மந்திரம் . அரசே சிறு தொழில் நடத்துவோருக்கு நிறைய
உதவி செய்கிறது . கடன் கொடுக்கும் வழிகளை எளிமைப் படுத்தியது இதில் முதன்மையாகும் .
இங்கே இப்படி இருக்க , நாம்தான் நம்முடைய பாரம்பரிய அண்ணாச்சி மளிகைக் கடைகளையும் , தெருவோர சிறு வணிகர்களையும் விட்டு ,சூப்பர் மார்கெட் போன்ற கடைகளுக்கு போய்க்கொண்டு இருக்கிறோம் .
பொள்ளாச்சி இளநீர் விடுத்து கோக்கிற்கும் , , தெருவோரத்தில் அல்லது மெரினாவிலோ சுடச் சுட தீயினில் வறுத்துத் தரப்படும் காம்புடன் கூடிய சோளம் விற்கும் கடைகளையும் விட்டு விட்டு , கூடாரத்தில் டப்பாவில் போட்டு தரப்படும் மசாலா சோளத்தை நாடுகிறோம் .
இருட்டுக்கடை அல்வா என்பது நெல்லை டவுனின் ஒரு அங்கம் .
இப்படி சில அங்கங்களின் குறியீடுதான் ஒரு ஊர் . இவைகள் காலப் போக்கில் அழிந்துவிடக் கூடாது .
சோளம் என்பதை ஒரு குறியீடாக மட்டுமே சொல்கிறேன்!
சிறுதொழில்கள் பெருகட்டும் ,வாழ்க்கை இன்னும் வண்ணமயமாகட்டும் .
